Stanisław Drwal

Stanisław Drwal urodził się dnia 4 maja 1897 roku w Krzyżu z ojca Macieja i matki Weroniki z domu Bąk. Do szkoły podstawowej zaczął uczęszczać w 1904 roku w Krzyżu, a ukończył ją w 1908 roku. Jako jedenastoletni chłopiec poszedł terminować, czyli uczyć się obsługi maszyn parowych, jak i spalinowych u księcia Eustachego Sanguszki. W roku 1914 roku, gdy wybuchła I wojna światowa, wstąpił w szeregi i jako siedemnastoletni chłopak brał w niej udział.

Jako ochotnik wstąpił do tworzonych przez Józefa Piłsudskiego Legionów, by wraz z innymi przeciwstawić się nawale bolszewickiej. W wojnie polsko-bolszewickiej został ranny. Za odwagę, waleczność i bohaterstwo otrzymał stopień podoficerski i odznaczenia. Niestety ani dokumenty, ani odznaczenia nie zachowały się dla potomnych, ponieważ w czasie reżimu stalinowskiego były one wielkim obciążeniem dla ludzi związanych z Józefem Piłsudskim, jak i gen. Władysławem Andersem. Sam zainteresowany- doświadczony rożnymi przeżyciami- jak i rodzina bali się ludzi życzliwych, których w owym czasie było pełno i to różnego formatu. Po zwycięstwie zwanym ,,Cudem nad Wisłą” w 1920 r. wrócił do rodzinnych stron, czyli do Krzyża, obecnie dzielnica Tarnowa w województwie małopolskim.

Dnia 31 maja 1921 r. zmienił swój status życiowy. Wstąpił w związek małżeński z Zofią Kowalik i zamieszkał w miejscowości Pleśna. Na przełomie lat 1921/22 wyjechał na kresy wschodnie ponieważ za zasługi w obronie ojczyzny otrzymał wraz z innymi legionistami ziemię w Starym Stawie na Woły

niu. Tam w 1923 r. urodził się syn Bolesław, później następne dzieci: Irena, Michalina, Zofia, Eugeniusz, Stanisława i Zbigniew, którego zobaczył po raz pierwszy w 1947 r., gdy syn miał 7 lat.

,,Nic nie może wiecznie trwać” parafrazując słowa tej piosenki tak i tu szczęście się skończyło. Po dwudziestu jeden latach spokoju i stabilizacji w nocy 10 lutego 1940 roku przyszli NKWD-owcy do domu i wywieźli Stanisława Drwala na Sybir do Archangielska.

Wielką rolę w Jego życiu odegrała żona Zofia. To dzięki jej zaangażowaniu przetrwał długie miesiące głodu na Syberii. Ta dzielna kobieta będąc w błogosławionym stanie przemierzała wielokilometrowe odległości prosząc o żywność, którą następnie wysyłała na

Sybir mężowi. Dzięki tym paczkom przeżył sam, jak i inni towarzysze w niedoli, z którymi chętnie się dzielił.

Rok 1943 przyniósł diametralną zmianę w życiu Stanisława Drwala. W szeregach 2 Korpusu Polski w 1943 roku pod dowództwem gen. Władysława Andersa opuścił ,,nieludzką ziemię” czyli Sybir. Szlak bojowy przemierzył z Dywizją Artylerii. Poprzez Irak, Iran, Palestynę, Egipt przybył do Włoch, gdzie wraz z żołnierzami 2 Korpusu Polski walczył o Monte Casino. W 1946 r. 2 Korpus Polski wraz z generałem Andersem został ewakuowany do Anglii i tam został rozwiązany.

W 1947 r. powrócił do Polski do miejscowości Sośnie, bo tu zamieszkała jego rodzina jako repatrianci ze wschodu. W Sośniach od 1948 r. pracował w charakterze robotnika kolejowego, a później na stacji kolejowej w Tarchałach pełnił funkcje dróżnika. Wyczerpany trudami wojen zmarł 5 lipca 1956 r. w wieku 59 lat i odszedł na wieczną wartę.

16 maja 2014r. w czasie obchodów 70.rocznicy Bitwy pod Monte Cassino w Sali Wiejskiej w Sośniach podczas uroczystej sesji Rady Gminy Sośni, Wójt Gminy pan Krzysztof Bochen wręczył pośmiertnie odznaczenie ,,Zasłużony dla Gminy Sośnie" żołnierzowi walczącemu w 1944r. o Monte Cassino śp. Stanisławowi Drwal.